De nachtmerrie van iedere ouder

Het moet de nachtmerrie van iedere ouder zijn. Ze was bijna zes jaar oud toen haar ouders het slechte nieuws kregen dat ze ongeneeslijk ziek was. Een prachtig wijs kind dat zelfs in haar laatste periode een zonnetje was. Het naderende afscheid… En de moeder wilde geruststelling voor haar dochter. De periode was toch al extreem, want haar ouders waren net gescheiden. De onmacht en tegelijkertijd een moeder die alles in het werk stelde om de laatste periode van haar dochter op aarde zo aangenaam mogelijk te maken.

De hemel tekenen
Het was op een zonnige dag een paar jaar geleden, een moment dat ik nooit meer vergeet. Ze vroeg me hoe de hemel eruit zag en ik stelde voor om samen te gaan tekenen. Ze tekende allemaal engelen en een grote speeltuin waar zij dan voortaan kon spelen. En een wolk waar ze dan op kon rusten en naar haar papa en mama kon kijken. Oma zou daar ook zijn. “En daar ben ik ook niet meer ziek” zei ze.

Woorden die zo’n impact hadden. Zo jong en dan al zoveel moeten verwerken, een eigen plekje geven, terwijl je heel veel nog niet kan bevatten. Ik keek naar haar moeder die haar tranen achter haar pijn verborg. Wat een opgave waar je dan voor komt te staan. Diep respect voor haar en iedere ouder die hiermee te maken krijgt.

Hebben ze daar ook engelen en honden?
“Denk jij dat daar engelen zijn?” vroeg ze. Ik antwoordde dat ik geloof dat de plek waar je naartoe gaat als je overlijdt een magische plek is. Met heel veel liefde en engelen. Dat je daar doorleeft, maar dan anders. Haar moeder zat stil. Ze vroeg: “Hebben ze daar ook honden?” Ik reageerde: “Dat denk ik wel.”

Naar het Dolfinarium
Zo jong vol vragen aan de ene kant en aan de andere kant bang en dapper. Ik voelde dat haar afscheid niet lang meer zou duren. Ze wilde graag nog naar het Dolfinarium en haar moeder wilde dat eigenlijk een andere keer doen. Ik zei tegen haar: “Doe het nu maar, je bent in de buurt.” Die middag heeft ze een onvergetelijke tijd in het Dolfinarium gehad en het duurde daarna niet lang meer voordat ze overging naar de engelen.

De manier waarop ze met haar ziekte omging
Het ziek worden en het overlijden van je kind lijken in mijn ogen de nachtmerries van iedere ouder, om je kind te overleven. We zijn een paar jaar verder en nog regelmatig denk ik aan haar. Soms voel ik haar heel dichtbij alsof ze me wil troosten als ik het een keer zwaar heb. Dan denk ik hoeveel mazzel ik heb dat ik leef. Dat ik iedere dag weer kansen krijg ook om met tegenslag om te gaan.

Zou ze het weten?
Ze heeft een plek in mijn hart zo geraakt door de manier waarop ze met haar ziekte omging. Dat is het mooie aan kinderen, die veerkracht en het nemen zoals het is. Zo jong als ze was probeerde ze nog rekening met haar omgeving te houden. En soms als ik naar de wolken kijk, denk ik: zou ze erop zitten en naar me kijken en zich ons gesprek nog herinneren? Zou ze weten dat ze een hele grote leermeester van mij is?

Opmerkingen die je vaak als volwassene niet kan bedenken
Dat is ook het dankbare aan mijn werk. Dat je af en toe geraakt wordt, zeker bij zo een nachtmerrie. Daarnaast dat je van ieder gesprek, consult leert. En vooral bij kinderen word je extra geraakt door het open naar de wereld kijken. Dat magische gecombineerd met een vorm van realiteit. Opmerkingen die je vaak als volwassene niet kan bedenken. Daarom vind ik het ook extra leuk om een Nine Star Ki rapportage te maken voor een jong kindje. Ouders, vanaf het begin, inzicht geven in de kwaliteiten en talenten van een kind. Zodat, wat er ook gebeurt, vanaf de geboorte alles in huis is om het kind zo gelukkig mogelijk te laten opgroeien.

Een kijkje in jezelf
Wil jij dat ook gelijk? Inzichten in je talenten of in die van je kind? Dat kan. In onze webshop kun je de rapportage deze maand tot en met 22 april 2022 met 10 euro korting aanschaffen. En download hier ons e-book om het zelfvertrouwen van jou of je kind te vergroten.